Simeon ten Holt werd in 1923 te Bergen (N.H.) geboren en overleed in Alkmaar in 2012. Hij studeerde muziekcompositie bij Jacob van Domselaer (1890-1960), de muzikale vertegenwoordiger van De Stijl. Ten Holt vervolgde zijn studies aan de École Normale in Parijs bij Arthur Honegger (1892-1955) en bleef daarna enkele jaren in Frankrijk wonen. Hij schreef artikelen over muziek in het tijdschrift ‘Raster’ en was medeoprichter van de Werkgroep Bergen Hedendaagse Muziek in zijn woonplaats Bergen. Als pianist voerde hij concerten uit van zijn eigen composities. Aanvankelijk schreef Simeon ten Holt atonale en seriële muziek. Zijn belangrijkste werken uit deze periode zijn Cyclus aan de Waanzin (1962), Interpolations (1969) voor piano, Diagonaalmuziek (1958) voor strijkers, Trypticon (1965) voor zes slagwerkers. Later raakte Simeon ten Holt meer geïnteresseerd in een stijl van componeren waarin traditie en experiment van gelijk belang zijn. In 1975 begon hij met het schrijven van een compositie voor meerdere toetsinstrumenten, Canto Ostinato, dat hij in 1979 voltooide. Dit werk markeerde het begin van een nieuwe periode, waarin Ten Holt terugkeerde naar de tonaliteit. Lemniscaat (1983), Horizon (1985), Incantatie IV (1990) en Meandres (1998), alle werken voor twee of meer toetsinstrumenten, behoren tot deze periode.
 Belangrijke werken voor één of meerdere piano’s zijn verder Natalon in E (1980) en Soloduiveldans II (1986), III (1990) en IV (1997). De composities van Simeon ten Holt worden wereldwijd uitgevoerd.